Bosna i Hercegovina je u svom hiljadugodišnjem državno- pravnom razvitku prolazila kroz različite oblike organizovanja vlasti i različite pravne sisteme. Od prvog pomena u historijskim izvorima polovinom X do sredine XII stoljeća Bosna je stekla visok stepen samostalnosti što potvrđuje pisanje bizantskog pisca Ivana Kinama iz tog vremena da „Bosna nije podložna... nego je sama za se; narod koji svojim zasebnim životom živi i sobom upravlja‟. Vremenom se Bosna širila i stepen njene samostalnosti je rastao da bi za vrijeme vladavine Tvrtka I Kotromanića (1353-1391) iz nekad male banovine prerasla u značajnu kraljevinu. To je doba svestranog napretka srednjovjekovne bosanske države. Ovaj razvoj prekinut je upadom osmanske vojske 1463. godine kada su zauzeti njeni utvrđeni gradovi i ubijen posljednji bosanski kralj Stjepan Tomašević. I pored toga, formiranjem bosanskog sandžaka, a 1580. godine i pašaluka, ovaj prostor je zadržao svoju teritorijalnu cjelovitost i druge specifičnosti u odnosu na ostale dijelove Osmanskog carstva. Poslije Berlinskog kongresa 1878.godine Bosna i Hercegovina je ušla u sastav Austro- Ugarske monarhije u kojoj je sve do 1918.godine zadržala poseban državno-pravni status. Nakon Prvog svjetskog rata i raspada Habsburške monarhije vlast u Bosni i Hercegovini preuzelo je Narodno vijeće, koje je 3. novembra 1918. godine imenovalo Narodnu vladu. Bosna i Hercegovina je postala dio Države Slovenaca, Hrvata, i Srba, a od 1. decembra se našla u državnoj zajednici južnoslovenskih naroda - Kraljevini Jugoslaviji u kojoj je njena teritorija podijeljena. Prvi put 1929., a drugi sporazumom Cvetković - Maček 1939, godine. Na Bosnu i Hercegovinu se sve više počelo gledati kao na prostor za širenje velikodržavnih ideja njenih susjeda. U toj atmosferi je došao i Drugi svjetski rat u kojem je Bosna i Hercegovina postala predmet raznih vojno - političkih ciljeva. Okupacionom podjelom Jugoslavije Bosna i Hercegovina je pripojena kvislinškoj Nezavisnoj Državi Hrvatskoj. Vlast okupatora i njihovih saradnika, ustaša i četnika, sprovodila se uz sve mehanizme fašističke politike, gdje je osnivanje koncentracionih logora bilo jedan od najsvirepijih. U teškim i uz to komplikovanim uslovima nacionalne i vjerske podvojenosti otpočela je borba protiv fašizma, koja je u svojim redovima okupila sve narode Bosne i Hercegovine. Odlukom CKKPJ od 4. jula i PKKPJ za BiH od 13. jula 1941. godine počeo je ustanak u Bosni i Hercegovini 27. jula, kao sastavni dio opšteg ustanka naroda Jugoslavije.
